Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Αόρατη.


Σας έχει συμβεί ποτέ να σκεφτείται την ικανότητα να γίνεστε αόρατη όποτε το επιθυμείτε? όχι απαραίτητα επειδή θέλετε να αποφύγετε κάποιον ή να ξεφύγετε από μια κατάσταση... επειδή δεν αντέχετε άλλο την απόρριψη, τις δικαιολογίες, την αδιαφορία... έτσι νιώθω εγώ τον τελευταίο καιρό... "αόρατη"... όχι δεν έχω υπερδυνάμεις οπως ο superman:P είμαι απλά η Ελίνα... το κορίτσι που συνέχεια προσπαθεί, που δεν το βάζει κάτω... όμως εκείνη που θα είναι πάντα δεύτερη... δεύτερη στα μαθήματα, στις παρέες, παντού... δεν είναι ότι μου λείπει κάτι... πρέπει να είμαι ευγνώμων γι'αυτά που έχω... και είμαι! όμως νιώθω πάντα ένα κενό μέσα μου... νιώθω ότι ζω σε ένα γυάλινο κουτί... με φιμέ τζάμια... μπορώ να βλέπω και να θαυμάζω τα πάντα γύρω μου, όμως δεν μπορώ να τα αγγίξω... ούτε να τα νιώσω... γι αυτά είμαι ανύπαρκτη... αόρατη... πόσο θέλω να αγγίξω τον ουρανό, την ευτυχία, την επιτυχία!!! Πάντα επιθυμούσα να ζήσω την απόλυτη ευτυχία και ευχαρίστηση... να νιώσω σημαντική, ξεχωριστή... Είναι στιγμές που μόνο ξεχωριστή δεν νιώθω... είναι λες και είμαι το τελευταίο κοχυλάκι στον πάτο της θάλασσας... μπορεί αυτό τα ασημαντο κοχύλι να είναι σημαντικό? Ίσως για κάποιους να έχει και να θέλουν να το κρατήσουν μαζί τους... αυτή οι καποιοι είναι που του δίνουν την αξία που του αρμόζει... έτσι κι εγώ αναζητώ έναν καλό λόγο, μια επιβράβευση για να ξεφύγω απ΄τα δεσμά του γυάλινου κουτιού... Να νιώσω ελεύθερη, δυνατή και το κυριότερο ευτυχισμένη... ας μην αγγίζει την "απόλυτη" ευτυχία που επιζητώ απλά να είναι αρκετή για να μην νιώθω μόνη... αόρατη...

8 σχόλια:

over the happiness(: είπε...

μαρεσει πολυ το κειμενο και ναι το εχω νοιωσει οπως και αλλα παιδια..

υπαρχουνε ανθρωποι που θα σε κανουν να νοιωσεις σημαντικη γιατι ολοι ειμαστε αλλα ο μονος τροπος να αγγιξεις τα πραγματα εξω απο το κουτι σου ειναι απλα να πιστεψεις οτι μπορεις να το κανεις.

eline=) είπε...

ευχαριστώ πολύ! χαίρομαι που κάποιος με καταλαβαίνει... έχεις δίκιο αλλά η ανασφάλεια δεν με αφήνει τις πιο πολλές φορές να χαρώ καποια πράγματα που μου συμβαίνουν...

over the happiness(: είπε...

το καταλαβαινω..
εμ τα πιο πολλα κοινα μας τα εχουμε με ανθρωπους που ουτε καν γνωριζουμε χαχα
με τον καιρο ελπιζω πως θα σου περασει και πως θα τα καταφερεις να πας παρακατω..στο ευχομαι!

eline=) είπε...

ναι οντως χαχα:P ευχαριστώ να σαι καλα;) είναι ώρες ώρες που με πιάνουν τα υπαρξιακά μου ;P άσεεε!!

over the happiness(: είπε...

χαχαχα καταλαβαινω σε νοιωθω :P
τιποταα

_Mαρία_ είπε...

Πόσες, μα πόσες φορές το έχω νιώσει;
Και τώρα...
Θα 'θελα να είμαι όσο αόρατη με κάνει να νιώθω (κλεμμένο).
Πολύ ωραίο κείμενο... :)

Unknown είπε...

oreo blog ;)
i follow
follow back an 9es:)
http://herointemptation.blogspot.com/

the writer είπε...

Κοίτα, κι εγώ έτσι αισθανόμουν πριν λίγους μήνες, όταν νόμιζα ότι τίποτα απ' όλα όσα είχα δεν αρκούσε για να φτάσει σ' αυτό που ήθελα, αλλά τελικά όλα έρχονται από μόνα τους. Υπομονή χρειάζεται.